تأثیر شیوه‌های کنترلی پلیس و تصویرسازی رسانه‌ها در کاهش گرایش تماشاگران فوتبال ایران به خشونت و اوباشگری

زمینه و هدف: در این پژوهش به بررسی برخی زمینه‌های انتظامی و رسانه‌ای مؤثر بر شکل‌گیری و گسترش خشونت و اوباشگری در بین تماشاگران ورزش فوتبال ایران در سال 1395 پرداخته شده است. روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی، و از نظر روش، توصیفی – تحلیلی از نوع پیمایش است. جامعه آماری این پژوهش کلیه تماشاگران، هواداران، لیدرهای باشگاه‌ها، خبرنگاران ورزشی، داوران، کادر فنی تیم‌ها، نیروهای پلیس می‌باشد. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 384 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب، تعیین گردید. روش گردآوری اطلاعات میدانی و ابزار آن پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی پرسشنامه به طریق منطقی و پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در بررسی توصیفی عوامل مربوط به شاخص تأثیر شیوه‌های کنترلی و نظارتی  مشخص شد که عامل «معطلی طولانی مدت تماشاگران در بیرون از ورزشگاه و گیت‌های بازدید بدنی توسط مأمورین در گرایش تماشاگران به اوباشگری مؤثر است» با میانگین 4 در رتبه اول و در بررسی توصیفی گویه‌های مربوط به شاخص تأثیر رسانه  مشخص می‌شود، عامل «تأکید بر این که در حق برخی تیم‌ها اجحاف، بی‌عدالتی و نادلوری شده، در گرایش تماشاگران فوتبال به خشونت و اوباشگری در ورزشگاه‌ها مؤثر است» با میانگین 77/3 در رتبه اول قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: در بررسی توصیفی متغیرها مشخص شد که متغیر نقش شیوه کنترلی و نظارتی پلیس یگان‌های ویژه با میانگین 78/3 در رتبه اول، و رسانه‌ها با میانگین 60/3 در رتبه دوم قرار دارند.